Historia

Obozy w Zakopanem są nierozłącznie związane z konkursem Kangur Matematyczny. Grupa francuskich matematyków skupionych wokół André Deledicqa zaczęła organizować we Francji konkurs matematyczny według formuły australijskiego Narodowego Konkursu Matematycznego organizowanego przez znanego popularyzatora matematyki Petera O'Hallorana. Przebywający w tym czasie we Francji toruński matematyk Andrzej Kłopotowski, będąc pod wrażeniem konkursu organizowanego przez Francuzów, zaczął szukać w Polsce osób, które mogłyby pomóc rozszerzyć tę ideę na nasz kraj. Znalazł ich w osobach Mirosława Usckiego i Pawła Jarka, którzy wspólnie z grupą współpracowników, z biegiem czasu coraz liczniejszą, zapoczątkowali tradycję organizacji Kangura w Polsce. Paweł Jarek biegle mówił po francusku, co umożliwiło tak żywą i owocną współpracę z zespołem Deledicqa. Mirosław Uscki natomiast koordynował i organizował sieć regionalnych organizatorów Kangura, którzy włączali się również w organizację obozów letnich w Zakopanem.

Zakopiańskie obozy zaczęły być orgnizowane równolegle z Konkursem. Ich inicjatorem był przede wszystkim Paweł Jarek - wielki miłośnik polskich gór. Zainicjował on również współpracę z polskimi szkołami na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Z czasem uczniowie tych szkół zaczęli przyjeżdżać na obóz do Zakopanego. Poza Zakopanem uczestnicy obozu odwiedzali również pobliski Kraków. W kilku edycjach uczestnicy gościli tam po kilka dni. Niestety ze względów organizacyjnych trzeba było wybrać jedno miasto jako bazę noclegową dla obozu i wybrano Zakopane. Do dzisiaj uczestnicy obozu jeżdżą na całodniowe wycieczki do Krakowa.

Pierwszy obóz odbył się w 1992 roku, wtedy jeszcze wyłącznie dla laureatów z Polski. W owym czasie była to ogromna motywacja dla uczestników Kangura. Wyjazdy w góry i za granicę (od początku laureaci polskiego konkursu byli zapraszani do Francji) nie były tak powszechne jak obecnie. W kolejnych latach, dzięki współpracy w ramach stowarzyszenia Kangourou Sans Frontières, na obozy przyjeżdżali laureaci konkursu z Francji, Litwy, Mołdawii, Niemiec, Rumunii, Węgier oraz szkół polonijnych. Z czasem lista krajów współpracujących bardzo się rozwinęła.

Przez dłuższy czas obozy były organizowane w dwóch turach: tzw. rosyjskojęzycznej i anglojęzycznej. W obu brało udział po około 100 uczestników, w większości z Polski. Obozy miały (i nadal mają) charakter naukowo-rekreacyjny. Główną atrakcją turystyczną były oczywiście wyjścia w góry organizowane przez Pawła Jarka, pierwszego kierownika obozów. Poza tym uczestnicy zwiedzali Zakopane i wspomniany wcześniej Kraków.

W trakcie obozu odbywały się również warsztaty i konkursy matematyczne. Od pierwszych lat organizowany był konkurs ciągły (nazywany też nieustającym), w którym uczestnicy rozwiązywali matematyczny problem na dany dzień. Zadania konkursowe na przestrzeni lat miały różnych charakter, a obozowe konkursy matematyczne różną formułę. Przez pierwsze lata koordynacją zajęć matematycznych na obozach zajmował się Andrzej Nowicki. Organizował konkursy, proponował zadania konkursowe, prowadził warsztaty i zapraszał wykładowców (również z zagranicy) do prowadzenia warsztatów. Ze względu na duże zróżnicowanie wiekowe uczestników, warsztaty były prowadzone w podziale na grupy wiekowe, a w przypadku barier językowych, również narodowościowe.

Od czasu pierwszego obozu świat się bardzo zmienił, obóz w Zakopanem też się rozwinął. Pierwsze obozy, podobnie jak pierwsze edycje Konkursu, były organizowane na zasadzie oddolnego ruchu miłośników i popularyzatorów matematyki. Z czasem jedno i drugie przedsięwzięcie bardzo się sprofesjonalizowało i obecnie funkcjonuje w formalnych ramach. Niezmienny natomiast pozostaje ich cel - popularyzacja idei matematycznych oraz współpraca między miłośnikami matematyki z różnych krajów.